پوکه معدنی

عفونت پای دیابتی در زمانی که پای دیابتی عفونی می شود و کنترل میکروبیولوژی موفق نیست، بیمار دیابتی وارد مرحله چهارم می شود. زخم پای دیابتی مستعد عفونت است که مهم ترین عامل پاتولوژیک در تخریب پای دیابتی به شمار می آید. در حضور نفروپاتی و  ایسکمی یک وضعیت اورژانسی می باشد. علائم و نشانه های عفونت ممکن است جزئی باشد، با این حال از لحاظ پاتولوژیک پیشرفت کرده و در نهایت دارد مرحله نهایی تخریب و مرگ سلولی و بافت می شود هیچ امیدی به مداخله و بهبودی آن وجود نخواهد داشت. درجه بندی زخم پای دیابتیپانسمانهای زخم پای دیابتی تشخیص به موقع و سریع عفونت چه کمکی می کند؟ تشخیص به موقع و سریع عفونت، تجویز آنتی بیوتیک براساس کشت نمونه میکروبیولوژی، بزرگترین کمک را در روند درمان خواهد بود. مراقبت های پرستاری در عفونت پای دیابتی یکی از جنبه های مهم روند طبیعی پای دیابتی تشخیص سریع و مداخله می باشد. عدم تشخیص و درمان عفونت ایجاد شده قادر است ظرف ۲۴ ساعت پای دیابتی را تخریب نماید.  بیماران دیابتی که به صورت مکرر دچار ضایعات و عفونت می گردند نیاز به مراقبت خاص با امکان دسترسی سریع به  کلینیک پای دیا

۱-   سوختگی: سوختگی و آسیب های مربوط به آن یکی از مهم ترین معضلات جامعه ی امروزی می باشد. شیوع سوختگی در کشورهای در حال توسعه چندین برابر کشورهای توسعه یافته است و منجر به آسیب جدی به بافت های بدن، ناتوانی و حتی مرگ و میر می گردد. سوختگی علاوه بر امکان مرگ و میر از جنبه های مختلف زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. آسیب های حرارتی ممکن است در تمام گروه های سنی و طبقات اجتماعی- اقتصادی روی دهد. معمولا سوختگی را با توجه به شدت و ضعف آن به درجه یک، دو و سه تقسیم می کنند، این سوختگی ها می تواند در اثر عوامل گرمایی، الکتریکی و یا شیمیایی ایجاد شود (۲ و ۶). درجات مختلف سوختگی سوختگی درجه یک فقط لایه ی خارجی پوست یعنی اپیدرم را درگیر می کند. سوختگی درجه دو، سوختگی است که علاوه بر آسیب کامل لایه ی اپیدرم، قسمتی از درم را نیز دچار آسیب می کند و در سوختگی درجه سه، تمام ضخامت پوست یعنی اپیدرم و درم، تخریب می شود. عمق سوختگی به دمای منبع سوختگی، ضخامت پوست، مدت تماس و قابلیت پوست در هدایت گرما و جریان خون بستگی دارد. آسیب و تخریب بافت ها در سوختگی ناشی از انعقاد، تغییر ماهیت پروتئ